POSED AS HERO BUT ACTUALLY A VILLAIN

.

6 Jan 2025 - thoughts

I didn't react on the day former Prime Minister Manmohan Singh (rather Gupchup Sing) passed away on December 26, 2024. 

Anyone who dies deserves condolences at least for a day. For instance, when a habitual drunkard dies, his wife and children offer condolences on the day of death, and they actually feel relieved from the next day. Singh, too, deserves some condolences, no more than that.

I have researched his achievements, etc. He was born in 1932 and earned his doctorate in Economics from Oxford. He worked at the United Nations for about three years until 1969 and then began his bureaucratic career through lateral entry. Over the next twenty years, he held several key posts, including Chief Economic Advisor from 1972 to 1976, Governor of the Reserve Bank of India from 1982 to 1985, and head of the Planning Commission from 1985 to 1987. Afterwards from 1987 to 1990, Manmohan Singh served as the Secretary-General of the South Commission, a think tank based in Geneva, Switzerland. Starting from November 1990  his role was Economic Advisor to the Prime Minister, Chandra Shekar.   Manmohan Singh held this position during the tenure of Prime Minister Chandra Shekhar. From March 1991 he held position as Chairman of University Grants Commision. In June 1991, he became Finance Minister. Look at his rise. From lateral entry to bureaucratic career, he ended up becoming FM in 1991 for 5 years and PM for 10 years from year 2004 to May 2014. Can I say... Silent Killer of Bharat's economy by showing his slavery to Gandhi family?

The debate surrounding Manmohan Singh's actions regarding the IMF loan during his tenure revolves around the secrecy and lack of transparency in obtaining the loan. Critics argue that Singh, as the then- economic advisor, did not inform the Parliament or the Prime Minister, Chandra Shekhar, about the loan negotiations with the IMF. This lack of transparency and accountability has been a subject of controversy, with some questioning Singh's motives and the terms of the loan.

And what did Bharat achieve? The country faced a crisis in 1991. Why, because Manmohan Singh followed Nehruvian socialism adopted by the Congress Government, especially under the leadership of Indira Gandhi. But, PV Narasimha Rao appointed Singh as Finance Minister. Bharat opened up to economic liberalism. Bharat was forced to adopt a capitalistic structure as demanded by the IMF, otherwise, Bharat wouldn't have received IMF relief. It's worth noting that all the steps taken towards economic liberalization were in line with IMF requirements, not Singh's personal initiatives. 

The following chart tells about the rate of inflation in Bharat from 1990 to 2023. It may be noted that the inflation rate in Bharat had reached an all-time high of 28.60% in 1974 when Singh was the Chief Economic Advisor.

1990: 8.97%   1991: 13.87%   

1992: 11.79%  1993: 6.33%  

1994: 10.25% 1995: 10.22%  

1996: 8.98%   1997: 7.16%  

1998: 13.23% 1999: 4.67%

2000: 4.01%   2001: 3.78%

2002: 4.30%   2003: 3.81%

2004: 3.77%   2005: 4.25%

2006: 5.80%   2007: 6.37%

2008: 8.35% 2009: 10.88%

2010: 11.99% 2011: 8.91%

2012: 9.48% 2013: 10.02% 

2013: 10.02%  2014: 6.67% 

2015: 4.91% 2016: 4.95%

2017: 3.33% 2018: 3.94%

2019: 3.73% 2020: 6.62%

2021: 5.13% 2022: 6.70% 2023: 5.65%

In the month of August 1991, the inflation rate was 17% and in 1992 it was 12%. Looking at the inflation rates until 1999 and again during Singh's second term as PM, it's clear that his decisions had a significant impact. All his decisions, in my opinion, were not good, whether during his bureaucratic period, or as Finance Minister, or as Prime Minister. His decisions led to a surge in inflation to double digits. He just followed to the whims and fancies of Gandhi family's authoritarian decisions. 

On his appointment as Prime Minister, everyone knew that Singh was a namesake Prime Minister, and all decisions needed approval from Sonia Gandhi. A man of integrity would never agree to such arrangements. Singh was aware of various scams during his second term but remained silent, knowing that Bharat's economy was deteriorating. Moreover, he admitted that due to coalition pressure, he was forced to remain silent without taking action. The lure of power (कुर्सी की लालच) was too great.

Considering the circumstances, according to me he deserves condolences for a day on the day of his demise, ಸಂತಾಪ. That's all. 

I disagree with those who consider him a good economist, a good PM and Bharat shined well during his ministership as FM. I haven't discussed his and his family's personal gains while in office from 1970 to 2013. 

I've expressed my thoughts, and I don't wish to argue about them. It's up to the reader to accept or reject my views.

Kindly listen also to the 19 minute video of Aapka Akbar by Pradeep Singh whose political analysis, I watch every day without fail.

भारतीय अर्थव्यवस्था का खलनायक जिसे हम आजतक नायक समझते हैं  June 11, 2023 meaning 'We are projecting the villain of Bharat's economy as hero' link-is   https://www.youtube.com/watch?v=c4BRekG-J6k . This video is a must watch.

Also if time permits, kindly listen to Adi Anchit video clip of December 30, 2024 ( DEF - talks by Aadi) YouTuber 91 minutes clip on YouTube link - https://www.youtube.com/watch?v=3SzVH8Yv6lU. Following a clip from this 91 minute video.

aadi anchit show

***

ನಾಯಕನಂತೆ ಬಿಂಬಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರೂ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಖಳನಾಯಕ

ಮಾಜಿ ಪ್ರಧಾನಿ ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ (ಬದಲಿಗೆ ಗುಪ್‌ಚುಪ್ ಸಿಂಗ್) ಅವರು ಡಿಸೆಂಬರ್ ೨೬, ೨೦೨೪ ರಂದು ನಿಧನರಾದ ದಿನ ನಾನು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಲಿಲ್ಲ.

ನಿಧನರಾದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಕನಿಷ್ಠ ಒಂದು ದಿನವಾದರೂ ಸಂತಾಪಕ್ಕೆ ಅರ್ಹರು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಒಬ್ಬ ಕುಡುಕ ಸತ್ತಾಗ, ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು ಆತನ ಮರಣದ ದಿನ ಸಂತಾಪ ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮರುದಿನದಿಂದ ನಿರಾಳರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಸಿಂಗ್ ಸಹ ಒಂದಷ್ಟು ಸಂತಾಪಕ್ಕೆ ಅರ್ಹರು, ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಇಲ್ಲ.

ನಾನು ಅವರ ಸಾಧನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಅವರು ೧೯೩೨ ರಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಆಕ್ಸ್‌ಫರ್ಡ್‌ನಿಂದ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ಪಡೆದರು. ಅವರು ೧೯೬೯ ರವರೆಗೆ ಸುಮಾರು ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ನಂತರ ಪಾರ್ಶ್ವ ಪ್ರವೇಶದ (lateral entry) ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿ ವೃತ್ತಿಜೀವನವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಮುಂದಿನ ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರು ೧೯೭೨ ರಿಂದ ೧೯೭೬ ರವರೆಗೆ ಮುಖ್ಯ ಆರ್ಥಿಕ ಸಲಹೆಗಾರ, ೧೯೮೨ ರಿಂದ ೧೯೮೫ ರವರೆಗೆ ಭಾರತೀಯ ರಿಸರ್ವ್ ಬ್ಯಾಂಕ್‌ನ ಗವರ್ನರ್ ಮತ್ತು ೧೯೮೫ ರಿಂದ ೧೯೮೭ ರವರೆಗೆ ಯೋಜನಾ ಆಯೋಗದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ಪ್ರಮುಖ ಹುದ್ದೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿದರು. ನಂತರ, ೧೯೮೭ ರಿಂದ ೧೯೯೦ ರವರೆಗೆ, ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ ಸ್ವಿಟ್ಜರ್ಲೆಂಡ್‌ನ ಜಿನೀವಾದಲ್ಲಿರುವ ಸೌತ್ ಕಮಿಷನ್‌ನ (South Commission) ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ನವೆಂಬರ್ ೧೯೯೦ ರಿಂದ ಅವರ ಪಾತ್ರವು ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ಅವರಿಗೆ ಆರ್ಥಿಕ ಸಲಹೆಗಾರರದ್ದಾಗಿತ್ತು. ಪ್ರಧಾನಿ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ಅವರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ ಈ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಮಾರ್ಚ್ ೧೯೯೧ ರಿಂದ ಅವರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ ಅನುದಾನ ಆಯೋಗದ (UGC) ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಜೂನ್ ೧೯೯೧ ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ಹಣಕಾಸು ಸಚಿವರಾದರು. ಅವರ ಏರಿಕೆಯನ್ನು ನೋಡಿ. ಪಾರ್ಶ್ವ ಪ್ರವೇಶದ ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿ ವೃತ್ತಿಜೀವನದಿಂದ, ಅವರು ೧೯೯೧ ರಲ್ಲಿ ೫ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಹಣಕಾಸು ಸಚಿವರಾದರು ಮತ್ತು ೨೦೦೪ ರಿಂದ ಮೇ ೨೦೧೪ ರವರೆಗೆ ೧೦ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಪ್ರಧಾನಿಯಾದರು. ನಾನು ಹೀಗೆ ಹೇಳಬಹುದೇ... ಗಾಂಧಿ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ತಮ್ಮ ಗುಲಾಮಗಿರಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಭಾರತದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಮೌನ ಕೊಲೆಗಾರ (Silent Killer of Bharat's economy)?

ತಮ್ಮ ಅಧಿಕಾರಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಐಎಂಎಫ್ (IMF) ಸಾಲಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಕ್ರಮಗಳ ಸುತ್ತಲಿನ ಚರ್ಚೆಯು, ಸಾಲವನ್ನು ಪಡೆಯುವಲ್ಲಿನ ರಹಸ್ಯ ಮತ್ತು ಪಾರದರ್ಶಕತೆಯ ಕೊರತೆಯ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತದೆ. ಆಗಿನ ಆರ್ಥಿಕ ಸಲಹೆಗಾರರಾಗಿದ್ದ ಸಿಂಗ್ ಅವರು ಐಎಂಎಫ್‌ನೊಂದಿಗಿನ ಸಾಲ ಮಾತುಕತೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಸತ್ತಿಗೆ ಅಥವಾ ಪ್ರಧಾನಿ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ಅವರಿಗೆ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ವಿಮರ್ಶಕರು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ. ಪಾರದರ್ಶಕತೆ ಮತ್ತು ಉತ್ತರದಾಯಿತ್ವದ ಈ ಕೊರತೆಯು ವಿವಾದದ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ, ಕೆಲವರು ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಉದ್ದೇಶಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಲದ ನಿಯಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಮತ್ತು ಭಾರತ ಏನು ಸಾಧಿಸಿತು? ೧೯೯೧ ರಲ್ಲಿ ದೇಶವು ಬಿಕ್ಕಟ್ಟನ್ನು ಎದುರಿಸಿತು. ಏಕೆ? ಏಕೆಂದರೆ ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸರ್ಕಾರ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ನಾಯಕತ್ವದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ನೆಹರೂವಿಯನ್ ಸಮಾಜವಾದವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರು. ಆದರೆ, ಪಿ.ವಿ. ನರಸಿಂಹರಾವ್ ಅವರು ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ಹಣಕಾಸು ಸಚಿವರಾಗಿ ನೇಮಿಸಿದರು. ಭಾರತವು ಆರ್ಥಿಕ ಉದಾರೀಕರಣಕ್ಕೆ (economic liberalism) ತೆರೆದುಕೊಂಡಿತು. ಐಎಂಎಫ್‌ನಿಂದ ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಪಡೆಯದಿದ್ದರೆ ಭಾರತವು ಐಎಂಎಫ್ ಬೇಡಿಕೆಯಂತೆ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ರಚನೆಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಲಾಯಿತು. ಆರ್ಥಿಕ ಉದಾರೀಕರಣದ ಕಡೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಎಲ್ಲಾ ಕ್ರಮಗಳು ಐಎಂಎಫ್‌ನ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿದ್ದವು, ಸಿಂಗ್ ಅವರ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಉಪಕ್ರಮಗಳಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬೇಕು.

ಕೆಳಗಿನ ಚಾರ್ಟ್ ೧೯೯೦ ರಿಂದ ೨೦೨೩ ರವರೆಗೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಹಣದುಬ್ಬರ ದರದ (rate of inflation) ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಸಿಂಗ್ ಅವರು ಮುಖ್ಯ ಆರ್ಥಿಕ ಸಲಹೆಗಾರರಾಗಿದ್ದಾಗ ೧೯೭೪ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹಣದುಬ್ಬರ ದರವು ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಗರಿಷ್ಠ ಮಟ್ಟವಾದ ೨೮.೬೦% ತಲುಪಿತ್ತು ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬೇಕು.

1990: 8.97%   1991: 13.87%   

1992: 11.79%  1993: 6.33%  

1994: 10.25% 1995: 10.22%  

1996: 8.98%   1997: 7.16%  

1998: 13.23% 1999: 4.67%

2000: 4.01%   2001: 3.78%

2002: 4.30%   2003: 3.81%

2004: 3.77%   2005: 4.25%

2006: 5.80%   2007: 6.37%

2008: 8.35% 2009: 10.88%

2010: 11.99% 2011: 8.91%

2012: 9.48% 2013: 10.02% 

2013: 10.02%  2014: 6.67% 

2015: 4.91% 2016: 4.95%

2017: 3.33% 2018: 3.94%

2019: 3.73% 2020: 6.62%

2021: 5.13% 2022: 6.70% 2023: 5.65%

ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೯೧ ರಲ್ಲಿ ಹಣದುಬ್ಬರ ದರವು ೧೭% ಇತ್ತು ಮತ್ತು ೧೯೯೨ ರಲ್ಲಿ ಅದು ೧೨% ಇತ್ತು. ೧೯೯೯ ರವರೆಗಿನ ಹಣದುಬ್ಬರ ದರಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಎರಡನೇ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ಮತ್ತೆ ನೋಡಿದರೆ, ಅವರ ನಿರ್ಧಾರಗಳು ಗಮನಾರ್ಹ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿದ್ದವು ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ನಿರ್ಧಾರಗಳು, ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ, ಅವರ ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಅಥವಾ ಹಣಕಾಸು ಸಚಿವರಾಗಿ, ಅಥವಾ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ, ಉತ್ತಮವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ನಿರ್ಧಾರಗಳು ಹಣದುಬ್ಬರವು ಎರಡಂಕಿಗಳಿಗೆ ಏರಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಅವರು ಕೇವಲ ಗಾಂಧಿ ಕುಟುಂಬದ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿ ನಿರ್ಧಾರಗಳ (authoritarian decisions) ಇಚ್ಛೆ ಮತ್ತು ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರು.

ಅವರು ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ನೇಮಕಗೊಂಡಾಗ, ಸಿಂಗ್ ಕೇವಲ ಹೆಸರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಪ್ರಧಾನಿ (namesake Prime Minister), ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ನಿರ್ಧಾರಗಳಿಗೆ ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ಅನುಮೋದನೆಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಎಂದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿತ್ತು. ಸಂಯಮದ ವ್ಯಕ್ತಿ (a man of integrity) ಎಂದಿಗೂ ಅಂತಹ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಗೆ ನೀಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಸಿಂಗ್ ತಮ್ಮ ಎರಡನೇ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಹಗರಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಿದ್ದರು, ಆದರೆ ಭಾರತದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ಹದಗೆಡುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದರೂ ಮೌನವಾಗಿದ್ದರು. ಜೊತೆಗೆ, ಒಕ್ಕೂಟದ ಒತ್ತಡದಿಂದಾಗಿ (coalition pressure), ಕ್ರಮ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದೆ ಮೌನವಾಗಿರಲು ತಾನು ಒತ್ತಾಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಅವರು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. ಅಧಿಕಾರದ ಆಕರ್ಷಣೆ (ಕುರ್ಸಿ ಕಿ ಲಾಲಚ್ - 'ಕುರ್ಚಿ ಆಸೆ') ತುಂಬಾ ದೊಡ್ಡದಾಗಿತ್ತು.

ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ, ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಅವರು ತಮ್ಮ ನಿಧನದ ದಿನದಂದು ಒಂದು ದಿನದ ಸಂತಾಪಕ್ಕೆ ಅರ್ಹರು. ಅಷ್ಟೇ.

ಅವರನ್ನು ಉತ್ತಮ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ, ಉತ್ತಮ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವವರೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಹಣಕಾಸು ಸಚಿವರಾಗಿದ್ದಾಗ ಭಾರತವು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಬೆಳಗಿತು ಎಂದು ಹೇಳುವವರೊಂದಿಗೆ ನಾನು ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ. ೧೯೭೦ ರಿಂದ ೨೦೧೩ ರವರೆಗೆ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಅವರ ಮತ್ತು ಅವರ ಕುಟುಂಬದ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಲಾಭಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಚರ್ಚಿಸಿಲ್ಲ.

ನಾನು ನನ್ನ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವಾದ ಮಾಡಲು ನಾನು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಥವಾ ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದು ಓದುಗರಿಗೆ ಬಿಟ್ಟ ವಿಚಾರ.

ದಯವಿಟ್ಟು ಪ್ರದೀಪ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ 'ಆಪ್ಕಾ ಅಕ್ಬರ್' ನ ೧೯ ನಿಮಿಷಗಳ ವಿಡಿಯೋವನ್ನು ಸಹ ಆಲಿಸಿ. ನಾನು ಅವರ ರಾಜಕೀಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ತಪ್ಪದೇ ಪ್ರತಿದಿನ ನೋಡುತ್ತೇನೆ.

ಭಾರತೀಯ ಅರ್ಥವ್ಯವಸ್ಥಾ ಕಾ ಖಳನಾಯಕ್ ಜಿಸೇ ಹಮ್ ಆಜತಕ್ ನಾಯಕ್ ಸಮಝತೇ ಹೈ (ಭಾರತದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಖಳನಾಯಕನನ್ನು ನಾವು ಇಂದಿಗೂ ನಾಯಕ ಎಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತೇವೆ) ಇದರರ್ಥ: 'ನಾವು ಭಾರತದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಖಳನಾಯಕನನ್ನು ನಾಯಕ ಎಂದು ಬಿಂಬಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ' ಲಿಂಕ್: https://www.youtube.com/watch?v=c4BRekG-J6k . ಈ ವಿಡಿಯೋವನ್ನು ಖಂಡಿತ ನೋಡಬೇಕು.

ಹಾಗೆಯೇ ಸಮಯವಿದ್ದರೆ, ದಯವಿಟ್ಟು ಆದಿ ಅಂಚಿತ್ ಅವರ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೩೦, ೨೦೨೪ ರ ವಿಡಿಯೋ ಕ್ಲಿಪ್ ಅನ್ನು ಸಹ ಆಲಿಸಿ (DEF - talks by Aadi).

***

end- written ಸಂಟೈಂ ಇನ್ January 2025

.

go back to... 

    click--> LINKS TO ARTICLES 

...