poem is reproduced in this picture
30 Jul 2003 - thoughts
My post script:
This is indeed a beautiful poem, and I am glad my daughter, Chaitra asked me to provide a detailed explanation, as it gave me the opportunity to delve deeper into its meaning. Life inevitably has its ups and downs. The challenge lies in how we confront and overcome the sad moments and incidents, and continue to move forward. By doing so, we can emerge stronger and more resilient. Ultimately, this poem serves as a poignant reminder of the importance of perseverance and hope in the face of adversity.
Anyway, on a lighter note: Chaitra says in her email that this poem is a very easy one. Get it? 😄 It's simply simple—when she says it's very easy, why should she asking me?
***
Explaining the poem - Contents of Poem is shown in above picture
Home They Brought Her Warrior Dead
The great poet Alfred Lord Tennyson, who was born in England in 1802, was eccentric in nature. However, his poems deal with human psychology, focusing on love and affection. Although he died in 1892, his poems have earned him a high reputation that endures even today.
The poem I am going to explain now is one such emotional poem. The poet explores the mind pattern of a wife who faces the death of her warrior husband. She never utters a word and sheds no tears. Her mind is worried, and she is on the verge of deciding not to live anymore. However, tears well up when she looks at her innocent child, who needs to be brought up, and thus she decides to live.
PARA 1.
The lady was not visibly disturbed when her warrior husband was brought home dead. In fact, she was very upset and thought that living without her husband was pointless. The servants understood the lady's state of mind and wanted her to cry and not suppress her sufferings, lest it lead to catastrophe, or disaster, in her family.
PARA 2
Everyone praises the dead warrior, calling him soft, naive, and lovable, even his enemies. However, the lady maintains her silence and remains unmoved by the people's reactions.
PARA 3
In order to make the lady cry, one servant (maid) uncovers the cloth that had been placed over the dead husband. The maid thought that the lady would cry upon seeing the face of her deceased husband. Yet, the lady remains speechless.
PARA 4
Finally, the ninety-year-old woman brings the warrior's child and places it on the lady's knees. The lady bursts into tears and says that she must live for the sake of her child.
TO SUM UP
One should remember that birth and death are part of human life. While it is true that one feels the pain of the death of a loved one, it is equally important to remember the responsibility of caring for one's children, who need care, love, and affection from their parent. The instant poem is an excellent example that highlights this very aspect.
***
***
Post Script
ಇದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಒಂದು ಸುಂದರವಾದ ಕವನ. ನನ್ನ ಮಗಳು ಚೈತ್ರಾ ನನಗೆ ಇದರ ವಿವರವಾದ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ನೀಡುವಂತೆ ಕೇಳಿದ್ದು ನನಗೆ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು, ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಆ ಕವನದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಆಳವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಲು ನನಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿತು. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಏರಿಳಿತಗಳು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಸವಾಲು ಇರುವುದು, ದುಃಖದ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಘಟನೆಗಳನ್ನು ನಾವು ಹೇಗೆ ಎದುರಿಸಿ, ಜಯಿಸಿ, ಮತ್ತು ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿದೆ. ಹಾಗೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ, ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಬಲಿಷ್ಠರಾಗಿ ಮತ್ತು ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿದಾಗ ಅದರಿಂದ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಪುಟಿದೇಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ (resilient) ಹೊರಹೊಮ್ಮಲು ಸಾಧ್ಯ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಈ ಕವನವು ಪ್ರತಿಕೂಲ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಛಲ ಮತ್ತು ಭರವಸೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ನೆನಪಿಸುವ ಸ್ಪಷ್ಟ ಸಂದೇಶವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ.
ಹೇಗಾದರೂ, ಹಾಸ್ಯದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಹೇಳುವುದಾದರೆ: ಚೈತ್ರಾ ತನ್ನ ಇಮೇಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಈ ಕವನವು ತುಂಬಾ ಸುಲಭ ಎಂದಿದ್ದಾಳೆ. ಅರ್ಥವಾಯಿತೇ? 😄 ಇದು ಸರಳವಾಗಿ ಸರಳವಾಗಿದೆ—ಅವಳು ಅದು ತುಂಬಾ ಸುಲಭ ಎಂದು ಹೇಳಿದ ಮೇಲೆ, ನನ್ನನ್ನು ಏತಕ್ಕೆ ಕೇಳಿದಳು?
***
ಪದ್ಯದ ಅರ್ಥ
ಶವವಾಗಿ ಬಂದ ಆಕೆಯ ಯೋಧ ಪತಿ
ಮಹಾನ್ ಕವಿ ಆಲ್ಫ್ರೆಡ್ ಲಾರ್ಡ್ ಟೆನ್ನಿಸನ್ ಅವರು 1802 ರಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ಅವರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಭಾವದಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವರ ಕವಿತೆಗಳು ಮಾನವ ಮನೋವಿಜ್ಞಾನವನ್ನು, ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ ವಿವರಿಸುತ್ತವೆ. ಅವರು 1892 ರಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರೂ, ಅವರ ಕವಿತೆಗಳು ಇಂದಿಗೂ ಉಳಿದಿರುವ ಉನ್ನತ ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಗಳಿಸಿವೆ.
ನಾನು ಈಗ ವಿವರಿಸಲು ಹೊರಟಿರುವ ಕವಿತೆಯು ಅಂತಹ ಒಂದು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಕವನವಾಗಿದೆ. ಕವಿಯು ತನ್ನ ಯೋಧ ಪತಿಯ ಸಾವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಪತ್ನಿಯ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆಕೆ ಒಂದು ಮಾತನ್ನೂ ಆಡದೆ, ಕಣ್ಣೀರನ್ನೂ ಸುರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆಕೆಯ ಮನಸ್ಸು ಆತಂಕಗೊಂಡಿದೆ, ಮತ್ತು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಬದುಕದಿರಲು ನಿರ್ಧರಿಸುವ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಳೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಪೋಷಣೆ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ತನ್ನ ಮುಗ್ಧ ಮಗುವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಆಕೆಗೆ ಕಣ್ಣೀರು ಬರುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ತನ್ಮೂಲಕ ಆಕೆ ಬದುಕಲು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ಪ್ಯಾರಾ 1: ಮೌನದ ದುಃಖ
ತನ್ನ ಯೋಧ ಪತಿಯ ಶವವನ್ನು ಮನೆಗೆ ತಂದಾಗ, ಆ ಮಹಿಳೆ ಹೊರಗಿನಿಂದ ವಿಚಲಿತಳಾಗಿ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಆಕೆ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಅಸಮಾಧಾನಗೊಂಡಿದ್ದಳು ಮತ್ತು ಪತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಬದುಕುವುದು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದಳು. ಆಕೆಯ ಮನಸ್ಸಿನ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡ ಸೇವಕರು, ಆಕೆ ಅಳುವುದು ಮತ್ತು ತನ್ನ ದುಃಖವನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಬಾರದು ಎಂದು ಬಯಸಿದರು, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅದು ಆಕೆಯ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ದುರಂತಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ಅಪಾಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು ಎಂದು ಅವರು ಚಿಂತಿಸಿದರು.
ಪ್ಯಾರಾ 2: ಜನರಿಂದ ಹೊಗಳಿಕೆ
ಎಲ್ಲರೂ ಮೃತ ಯೋಧನನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾರೆ, ಅವನ ಶತ್ರುಗಳೂ ಸಹ ಅವನನ್ನು ಮೃದು ಸ್ವಭಾವದವನು, ಮುಗ್ಧ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಗೆ ಪಾತ್ರನಾದವನು ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಆ ಮಹಿಳೆ ತನ್ನ ಮೌನವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಜನರ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಚಲಿಸದೆ ಉಳಿಯುತ್ತಾಳೆ.
ಪ್ಯಾರಾ 3: ಮುಖ ದರ್ಶನ
ಆ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಅಳುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಸಲುವಾಗಿ, ಒಬ್ಬ ಸೇವಕಿ (ದಾಸಿ) ಮೃತ ಪತಿಯ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಹಾಕಲಾಗಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ತೆಗೆಯುತ್ತಾಳೆ. ತನ್ನ ದಿವಂಗತ ಪತಿಯ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ಆಕೆ ಅಳುತ್ತಾಳೆ ಎಂದು ಆ ದಾಸಿ ಭಾವಿಸಿದ್ದಳು. ಆದರೂ, ಆ ಮಹಿಳೆ ಮಾತುಗಳಿಲ್ಲದೆ ಹಾಗೆಯೇ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾಳೆ.
ಪ್ಯಾರಾ 4: ಮಗುವಿನ ಆಗಮನ
ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ತೊಂಬತ್ತು ವರ್ಷದ ವೃದ್ಧೆಯೊಬ್ಬಳು ಆ ಯೋಧನ ಮಗುವನ್ನು ತಂದು ಆ ಮಹಿಳೆಯ ಮಂಡಿಯ ಮೇಲೆ ಇಡುತ್ತಾಳೆ. ತಕ್ಷಣ ಆ ಮಹಿಳೆ ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ ಅಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಮಗುವಿಗಾಗಿ ತಾನು ಬದುಕಲೇಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ.
ಸಾರಾಂಶ (TO SUM UP)
ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತು ಸಾವು ಮಾನವ ಜೀವನದ ಭಾಗ ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಡಬೇಕು. ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರ ಸಾವಿನ ನೋವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಇರುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಆರೈಕೆ, ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ. ಈ ಕವಿತೆಯು ಈ ಅಂಶವನ್ನೇ ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುವ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ.
***
end- documented ಸಂಟೈಂ ಇನ್ 2003 by ಸುರೇಶ್ ಹುಲಿಕುಂಟಿ
No comments:
Post a Comment